Ken je Gijs, liefje? Hij kreeg gemene kankercellen in zijn hoofd toen hij acht jaar was. Dat was een paar jaar voor jij geboren werd. De dokters hebben toen meteen al aan zijn pappa en mamma moeten vertellen dat ze Gijs niet beter konden maken. En dus gingen zij met Gijs en zijn grote broer Bart vaak op vakantie of weekendjes weg, tussen allerlei behandelingen door die ervoor moesten zorgen dat Gijs zo min mogelijk last had van de gemene kankercellen.
Gijs wist dat hij dood zou gaan, daar was hij oud en wijs genoeg voor. Zijn ouders schrijven over hem dat hij heel sociaal en intelligent was. Gijs heeft zelf meegemaakt hoe fijn het is om met zijn gezin op vakantie te gaan in zulke moeilijke tijden. En daarom heeft hij zijn pappa en mamma gevraagd om Stichting Gijsje Eigenwijsje op te richten, een stichting die gezinnen van kinderen die dood zullen gaan nog een fijne vakantieweek kan geven.
Toen dokter Natasha ons vertelde dat ze jou niet meer beter kon maken, stortte alles in. Alle hoop die we hadden, al het goede nieuws dat we tijdens jouw behandeling steeds hadden gehad, het verdween als sneeuw voor de zon. Zuster Kim heeft ons toen aangemeld bij Stichting Gijsje Eigenwijsje, zodat we met ons viertjes nog een keer een weekje konden genieten. Maar helaas is dat toen niet meer gelukt. Eerst kwam het niet uit met jouw behandeling en daarna was je al te ziek. Van de mamma van Gijs mochten we het weekje tegoed houden en later met ons drietjes naar een van hun huisjes gaan.
Afgelopen week was het zover en hebben we gelogeerd in Het Warme Nest, het eerste van de drie huisjes die de stichting inmiddels heeft. Het huisje ligt aan de rand van het bos, onder de bomen, en heeft een grote tuin met een speelhuisje met glijbaan en schommel. Het was een bladerfestijn nu in de herfst, dat had jij vast heerlijk gevonden. Ik denk dat jij de paddestoelen en de blaadjes eens goed van dichtbij had bekeken met je vergrootglas. En je had jullie slaapkamer geweldig gevonden. Een tweepersoonsbed samen met je broertje, met een tak met apen aan het plafond, allerlei speelgoed en een kast vol boekjes en een kast vol spelletjes en puzzels.
We hebben fietsen gehuurd en voor het eerst met je broertje achterop gefietst. Dat wilde hij heel graag, maar dat was er door alle omstandigheden nog niet van gekomen. Hij vond het supercool en zat de hele tijd te zingen, te kletsen en op pappa’s rug te trommelen. Op het park stond ook een Bollohuisje, daar moesten we elke dag even heen. Jij was denk ik al een beetje groot geweest voor Bollo, maar je had het vast leuk gevonden om mee te gaan in de fantasie van je broertje. Hij had dat zeker fijn gevonden, hij mist jou enorm, net als wij.
Als je Gijs tegenkomt, daarboven, wil je hem dan bedanken? Bedanken voor de prachtige missie die hij zijn pappa en mamma heeft meegegeven, waardoor heel veel gezinnen nog een heerlijk weekje in alle rust kunnen genieten? Nog een keer compleet een weekje op vakantie kunnen, voordat de werkelijkheid een groot gat in het gezin slaat? Het zou fijn zijn als je dat kunt doen, liefje. Dankjewel. Kusje van mamma.
PS. Wil je meer weten over Stichting Gijsje Eigenwijsje of misschien een donatie doen? Neem dan een kijkje op de website.
Heerlijk dat er zoveel moois uit zoveel verdrietigs kan worden gecreëerd!