Lieve Lester,
Vandaag is het Wereldkinderkankerdag. Het is de dag waarop de wereld stilstaat bij kinderen die kanker hebben of kanker hebben gehad. Tot jij ziek werd, wisten wij niet dat Wereldkinderkankerdag bestond. Voor ons was 15 februari een dag zoals zo vaak.
Op zaterdag 15 februari 2014 waren we een weekendje weg met vrienden, in een grote villa ergens op de Veluwe. Het was onze eerste 15 februari met jou. Die stond in het teken van een gezellige bende met vier gezinnen met kleine kids. Zo wordt dat vaak.
Zondag 15 februari 2015 was een relaxte zondag. Je lag heerlijk uit te slapen tegen mamma aan. Er is niks fijners dan je kind zo lekker dichtbij je. Dus zo lagen wij vaak.
Een van je favoriete ontbijtjes was cracottejes met pindakaas. Voor je op maandag 15 februari 2016 naar het kinderdagverblijf ging, zat je daar heerlijk van te smikkelen. Dat deed je vaak.
Woensdag was het altijd mammadag. Tot je broertje werd geboren, toen was het een half jaar lang elke dag mammadag. Maar vanaf januari 2017 ging hij drie dagen naar een medisch kinderdagverblijf. En zo was het op woensdag 15 februari 2017 weer mamma-en-Lester-dag en gingen we naar de kinderboerderij. Daar waren we vaak.
Een paar maanden later sloeg het noodlot toe. Daardoor was het donderdag 15 februari 2018 ineens Wereldkinderkankerdag. Je kreeg er een kraal voor aan je kanjerketting. Dat jaar was het op donderdag ook Maritdag. Ze nam je mee naar de toko, want je had zin in hun gebakken rijst met een gekookt eitje. Dat at je vaak.
Vrijdag 15 februari 2019 wisten we dat de kans heel groot was dat dat jouw laatste 15 februari zou zijn. Het was prachtig weer, je broertje was op het kinderdagverblijf en pappa werkte. Ik nam je mee naar Artis. Je genoot vooral van de panters, de apen en de leeuwen. Je smulde van een croissantje en ik maakte een van de mooiste foto’s die ik ooit van je gemaakt heb. Ik bekijk hem vaak.
Vandaag is het Wereldkinderkankerdag. Zaterdag 15 februari 2020, onze eerste wereldkinderkankerdag zonder jou. Er zitten twee wereldkinderkankerdagkralen aan jouw kanjerketting, meer zullen het er niet worden. We hebben jouw slang in jouw erehoek de #strikkiejijbentm gold ribbon opgespeld. ‘Tikkie, jij bent ‘m!’ Dat zei je vaak.
Ach lieve Lester, wat genoot je van de gebakken rijst in de toko. Jij wist de weg en vertelde mij precies welke kant wij op moesten lopen. Hier naar links Marit, en dan heeelemaal rechtdoor en dan daar de bocht om en dan zijn we er! Konden we nog maar even terug in de tijd lieve Lester, dan hadden we dit vaker gedaan ♥️✨